تأثیر تمرینات کانگوجامپ بر عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم با سطح عملکردی بالا

کودکان با اختلال طیف اوتیسم به‌دلیل نداشتن فعالیت و درخودمانده بودن مستعد ضعف در تعادل، ثبات وضعیتی و ناهنجاری‌های وضعیتی‌‌اند. هدف از مطالعة حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات کانگوجامپ بر عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم با سطح عملکردی بالا بود. روش انجام تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود. از بین کودکان با اختلال طیف اوتیسم در انجمن اوتیسم و مدارس اوتیسم شهر تهران، 20 نفر با استفاده از آزمون‌های غربالگری انتخاب و پس از سنجش عملکرد تعادلی به‌عنوان پیش‌آزمون، به‌صورت تصادفی به دو گروه (مداخله و کنترل) تقسیم شدند. در ادامه گروه تجربی، تمرینات کانگوجامپ را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند و پس از اتمام مداخله از تمامی افراد از طریق اندازه‌گیری آزمون لک‌لک، عملکرد تعادلی پس‌آزمون به‌عمل آمد. به‌منظور بررسی آزمون تحقیق از آزمون تحلیل واریانس مختلط دوعاملی استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرینات کانگوجامپ در گروه مداخله به‌طور معنا‌داری موجب بهبود عملکرد تعادلی در کودکان با اختلال طیف اوتیسم شد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنا‌داری بین نتایج گروه کنترل و گروه تجربی در مرحلة پس‌آزمون وجود دارد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، تمرینات کانگوجامپ می‌تواند برای بهبود عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم مفید و سودمند باشد. ازاین‌رو استفاده از این نوع فعالیت ورزشی به‌عنوان روش مداخله‌ای مناسب برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم پیشنهاد می‌شود.